Reklama ekologiczna - co wolno, a czego na pewno nie?

Rada Reklamy określa w Polsce w dokumencie pt. Kodeks Etyki Reklamy jakie są warunki określające poprawną i nienadużywającą dobrych obyczajów i granic prawa promocja ekologiczna. Sęk w tym, że mało kto o nich wie. Dlatego firmy, niekoniecznie ekologiczne, reklamują się jako zielone zbawienie świata. Co mamy z tym zrobić?
Dzisiaj wszystko chce być "eko" Dzisiaj wszystko chce być "eko"
Zielone to może tak, ale czy ekologiczne? Zielone to może tak, ale czy ekologiczne?
Zielone produkty mogą być mylące Zielone produkty mogą być mylące

Zastanawiasz się, o co tyle krzyku w naszej dyskusji o ekologicznych produktach i ich reklamach? Otóż problem z ekologią komercyjną polega na tym, że wiąże się z pieniędzmi. Z natury rzeczy, i oprócz ideowców oraz pasjonatów przyciąga rzesze ignorantów, a przede wszystkim cyników, którym wielką zaleta jest to, że wiedza jak na ekologii zarobić. nie ma w tym nic złego, dopóki ... no właśnie. Dopóki nie dojdzie do złamania ogólnie powszechnie przyjętych reguł. Ponieważ prawo nie mówi nam do końca o tym, co można, posłużmy się kodeksem Rady Reklamy, tworu samoregulacji mediów i świata reklamy, który szanujący się przedsiębiorcy powinni stosować. A my, jako konsumenci z drugiej strony, możemy ich sprawdzać, kontrolować, monitorować i ... skarżyć!

To szczegóły kodeksu, który wyznacza w Polsce ramy dla ekologicznej reklamy:
(na podstawie - Rada Reklamy, Kodeks Etyki Reklamy)
V. REKLAMA ZAWIERAJĄCA INFORMACJE EKOLOGICZNE

Art. 33
Reklamy nie mogą naruszać społecznego zaufania do prawidłowo realizowanych działań podejmowanych w zakresie ochrony środowiska naturalnego.

Art. 34
Reklamy nie mogą wykorzystywać braku wiedzy jej odbiorców w zakresie ochrony środowiska naturalnego.

Art. 35
Reklamy nie mogą zawierać przekazu, który mógłby wprowadzić konsumentów w błąd w zakresie ochrony środowiska, w tym w szczególności poprzez błędne informowanie o cechach produktów lub co do działań podejmowanych przez reklamodawcę na rzecz ochrony środowiska. Reklamy przedsiębiorców odnoszące się do konkretnych produktów lub działań nie mogą bezpodstawnie rozszerzać skutku reklamowego w zakresie ochrony środowiska naturalnego na całą działalność reklamodawcy.

Art. 36
Informacja ekologiczna zawarta w reklamie musi być związana z właściwościami reklamowanego produktu i odnosić się do takich jego właściwości, które są aktualne bądź przez cały czas jego użytkowania, bądź okresowo, ale w tym wypadku reklama musi o tym informować odbiorcę.

Art. 37
Reklamy zawierające ogólne sformułowanie, w szczególności takie jak „przyjazny środowisku” czy „bezpieczny ekologicznie” nie mogą wprowadzać w błąd. Informacja ze wskazaniem na czym polega w tym zakresie efekt produktu, musi być dostępna w punkcie sprzedaży lub dołączona do produktu lub będzie udostępniona beneficjentowi w powszechnie dostępny sposób.

Art. 38
1. W przypadku, gdy w reklamie wskazuje się na zmniejszenie ilości (liczbę) szkodliwych składników lub innych elementów mających wpływ na stan środowiska naturalnego, przekaz ten nie może wprowadzać w błąd. Informacja ze wskazaniem, na czym polega w tym zakresie pozytywny efekt produktu, musi być prawdziwa. Musi ona być dostępna w punkcie sprzedaży lub dołączona do produktu oraz przedstawiona beneficjentowi.

2. Informacje w reklamie nie mogą odwoływać się do braku składników, cech oraz braku wpływu na środowisko, które nie dotyczą danej kategorii produktów.

3. Informacja w reklamie typu „nie zawiera...” może być używana tylko wówczas, gdy zawartość określonej substancji nie przekracza ilości śladowych.

4. Oznaczenia i symbole dotyczące środowiska naturalnego mogą być używane tylko wtedy, gdy w reklamie wskazane jest źródło ich pochodzenia (przyznania albo nadania) i nie występuje ryzyko pomyłki co do ich znaczenia. Takie oznaczenia i symbole nie mogą fałszywie sugerować, że ich obecność jest związana z decyzją organu administracji rządowej, organu jednostki samorządu terytorialnego lub innych instytucji, których działalność jest związana z ochroną środowiska naturalnego.

Art. 39
Informacje w reklamie odnoszące się do gospodarki odpadami są dopuszczalne, pod warunkiem, że zalecana metoda rozdzielania, zbierania, przetwarzania lub usuwania odpadów jest dostępna dla istotnej części beneficjentów. W przeciwnym przypadku należy wskazać zakres i sposób dostępu do wyżej opisanych metod.

Czy macie już w głowie reklamy, które wyraźnie nadużywają tego kodeksu Dobrych Praktyk?