Stonka ziemniaczana na roślinach psiankowatych

Stonka ziemniaczana to niewielki chrząszcz pochodzący z Ameryki Północnej. Do Europy został przywleczony i na stałe niestety osiedlił się także w Polsce. Jest szkodnikiem kwarantannowym co oznacza iż jest obowiązek jego zwalczania. Oto kilka sposobów ekologicznego pozbycia się tego szkodnika.
Stonka ziemniaczana Stonka ziemniaczana - odstrasza, ale nie na tyle by stosować chemię

Charakterystyka tego owada:

Stonka ziemniaczana Leptinotarsa decemlineata jest owadem o przeciętnej długości ciała do 16 mm, koloru brunatno-żółtego, skorupce z czarnymi plamami. Stopy i czułki ma zwyczajowo czarne. Larwa stonki natomiast jest koloru pomarańczowego i przypomina tułów z czarną głową.

Uszkodzenia w środowisku ogrodniczym i rolnym:

Wygryzanie fragmentów liści, głównie blaszki liściowej pomiędzy nerwami - to charakterystyczne pozostałości po działaniu stonki. Przy silnym porażeniu obecnością tego szkodnika powstaje także gołożer.

Stonka ziemniaczana Stonka ziemniaczana

Atakowane rośliny to zazwyczaj:
Stonka ziemniaczana jest szkodnikiem roślin z rodziny psiankowatych, takich jak: ziemniak, pomidor, oberżyna, papryka. Ale zadowala się w razie braku tych upraw czasowo także chwastami.

Zwalczanie stonki w możliwy prośrodowiskowy sposób:

1. Zbiór ręczny larw i jaj to najmniej inwazyjna metoda walki ze szkodnikiem, którą wykonujemy z początkiem lata - zanik nie zostaną wyrządzone szkodzące uprawom zniszczenia.
2. Stosując biologiczne środki zawierające bakterie atakujące stonkę ziemniaczaną;
3. Obsypując roślinę preparatami ze ściółki.

Tekst i zdjęcia: Beata Dulko-Kaszowska, ogrodnik i architekt krajobrazu
Przeczytaj na Ogrodniku o:
... innych chorobach roślin
... innych szkodnikach roślin